Historie:
Na 40 jaar werd het Sinai Centrum op 24 april 2008 verlaten omdat het de nieuwbouw betrok in Amstelveen. Het eerste ziekenhuis ontstond in 1909 in Apeldoorn en ging uit van het Centraal Israëlitisch Krankzinnigengesticht (CIK, later Joodse Geestelijke Gezondheidszorg) dat zich tot doel stelde Joodse mensen met psychiatrische problemen in een Joodse omgeving te laten behandelen. Vanaf 1925 werden er ook kinderen opgenomen, in eerste instantie in 4 villa's verspreid door de stad, later werd er op hetzelfde terrein als waar ook de volwassenen werden behandeld een paviljoen voor kinderen gebouwd.
De volwassenen afdeling groeide snel, in 1909 werkten er 53 medewerkers voor 235 patiënten, in 1921 waren er 144 medewerkers voor 542 patiënten.
De psychiatrische patiënten werden behandeld naar de normen en inzichten van die tijd, zo werd in 1926 een soort arbeidstherapie ingevoerd. Maar ook vond er wetenschappelijk onderzoek vond plaats waarin de relatie tussen erfelijkheid en psychiatrische aandoeningen onderzocht werd. Er werd verpleegd volgens het klasse systeem, er waren afdelingen eerste, tweede en derde klas, ook waren een open en gesloten afdelingen en er was een sanatorium. Er werd godsdienstige bijstand door de rabbijn geleverd en er vonden gebedsdiensten plaats in de eigen synagoge.
Ook het aantal kinderen groeide gestaag van 7 in 1925 tot 74 in 1938. Deels kwam dit omdat er ook steeds meer zwakzinnige kinderen werden aangemeld. Uiteindelijk werd voor hen een apart paviljoen gebouwd, dat begin jaren 90 afbrandde.
Vanaf 1939 zochten veel Joodse vluchtelingen uit Duitsland hun heil bij het Apeldoornsche Bosch en werd het officiële maximum aantal van 762 patiënten al snel overschreden tot 1181 in 1943. Dit kwam doordat Joodse patiënten niet meer in niet-joodse instellingen mochten worden opgenomen. Doordat de
instelling door de Duitsers gedwongen werd de niet Joodse personeelsleden de ontslaan ontstond er in 1942 een tekort aan personeelsleden. Maar al snel meldden zich vele Joodse mensen aan als medewerker zodat er in 1943 weer 330 mensen werkzaam waren. Men hoopte door opname in de instelling ook beschermd te zijn tegen deportatie hetgeen aanvankelijk ook zo leek te zijn. Maar in januari 1943 zijn alle opgenomen patiënten, sommigen naakt, anderen in een dwangbuis door de SS per vrachtwagen naar een gereedstaande trein gebracht. De volgende ochtend vertrok de trein met 40 wagons die volzaten met 1200 patiënten en 50 personeelsleden rechtstreeks naar Auschwitz. Alle patiënten werden direct vergast of doodgeschoten en het personeel ging het kamp in. Van niemand is meer iets gehoord. De achtergebleven patiënten en personeel werd naar Westerbork gebracht en van daaruit verder gedeporteerd. Van hen en van een aantal mensen die ondergedoken waren, hebben slechts een paar mensen de oorlog overleefd. Nadat alle mensen waren afgevoerd nam de SS het terrein in gebruik en werd het onder andere gebruikt om executies te voltrekken.
Toen de oorlog voorbij was werd het ziekenhuis weer opgestart, maar het terrein bleek veel te groot geworden doordat er zoveel Joden vermoord waren. Vandaar dat er een nieuw ziekenhuis werd gebouwd. Op 30-06-1958 werd de eerste steen gelegd en op 18-10-1960 werd het Sinai Centrum geopend door Koningin Juliana. In 1968 konden er ook kinderen worden opgenomen in het ziekenhuis, voorheen kon dat alleen in Apeldoorn. Het terrein in Apeldoorn werd via de overheid verkocht en ging in 1952 Groot Schuilenburg heten en hoort nu bij de zorggroep 's Heerenloo alwaar geestelijk gehandicapten worden verzorgd. Het nieuwe Sinai Centrum werd met name zeer deskundig op het gebied van traumazorg. Het was de bedoeling het complex in de zomer van 2008 al te slopen maar omdat er ook woningen gebouwd gaan worden op plaatsen waar nu nog bos staat, is er een vrijstelling nodig op het geldende bestemmingsplan hetgeen een tijdrovende procedure is. Uiteindelijk is het eind 2009 begin 2010 gesloopt.
|